Gölgemi kaybederim sokağında,
Kaldırım taşları ayaklarımın altında adım adım ezilir.
Güneş yavaş yavaş gösterir yüzünü.
Köşe başında uyuklayan birkaç ihtiyar,
Çöp kutusunu çevrelemiş miskin kediler var.
Ve dirayetsiz sokak lambaları…
Duvarlar hep aynı renk oluverir gözlerimde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çok teşekkür ederim.Güzel düşünceleriniz beni onure etti.
Belki görürüm perdenin arasından
O masum cemalini diye,
Beklerim saatlerce.
Hiç sıkılmadan usanmadan beklerim
Hava soğuk, kar yağıyor, dışarısı “biz” gibi…
Etkileyici güzel bir şiir yüreğine sağlık sevgili Ufuk
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta