Kocaman bir yalnızlık bahçem var.
Buraya tek hükümeden de ben..
Taşına toprağına tek ben basarım,
Çırılçıplak ruh ve yalın ayağım...
Burası benim ben bahçem.
Çiçekleri ben böcekleri ben...
Kapısındaki kilit ben,
Anahtarı yine ben...
Kocaman yalnızlığım var.
Huzurunu kimse bozamaz...
İzin almadan girse de yıllar,
Durmadan değişse de mevsimler...
...
...
...
Neler oluyor ne bitiyorsa hariçte;
Bahçeme dokunmasınlar yeter.
Rüzgarımı kesmesin,gölge etmesin,
Beni de kendilerine benzetmesinler...
Kayıt Tarihi : 21.4.2009 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
benim asıl düşündüğüm, bu zamansız,tarifi yok, bu tarihsiz ve talihsiz bahçemi, en uzun süre ve aynı güzellikte, dış etkenlere karşı nasıl muhafaza edeceğimdir.... ahh taş olmasaydı yüreğiniz anlarlardınız...
![Süheyla Tuğran](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/21/disarisi-akla-zarar.jpg)
duvar bile nafile
...Güzeldi,kutlarım.
Bahçeme dokunmasınlar yeter.
Rüzgarımı kesmesin,gölge etmesin,
Beni de kendilerine benzetmesinler...
Süheyla Tuğran
KALEMİNİZE VE EMEĞİNİZE SAĞLIK,
TEBRİKLER..
TÜM YORUMLAR (10)