hep geceyi yaşadılar hücrelerinde
karanlığa karışıp dağıldı umutları
günışığına özlem dolu
ölümü beklediler
hergün
günde üç öğün
tabağa koyup yediler
katık edindiler kuru ekmeklerine acıyı
bitiremediler
diken oldu
gözbebeklerine durdu
günışığı
karanlığı uğuldayan rüzgara devredip
türkü olup
yüreklere doldular
hep geceyi yaşadılar
umutları kaldı dört duvar
hücrelerinde
Kayıt Tarihi : 5.8.2001 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!