Bayram bitti çoktan, unutuldu bile. Yeni bayramlara ve yeni yaşamlara güneş çoktan doğdu birçok insanın dilinde. Bir çok insan için ise hâlâ karanlık. Hâlâ acılar var bir çok dimakta.
Dünyanın bir çok yerinde ve Türkiye’de, o uzaktaki insanın batan güneşi, bizim yaşadığımızın lütfuna doğan güneşti.
İnsanlık zayiatları ile, umudun can arkasında saklanan düşler,
Yüreğinde çocukların meneviş bakışları, ürkek biraz, acıtan
Koş gel, her dem uçurtma uçur,
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
'' Dışarıda kar var şimdi, içimizde don. Yoksulluk, deprem, kimsesizlik. Ah eskiden ne güzel cahildik, keyfimiz bozulmaz, mutsuz olmazdık.''
şimdi düşünüyorum
nasıl hevesti çirkin şehirler çekti bizi, mutsuzluğu kucağımıza oturttu..
ara ara tüm emeklerinizi keyifle okuyorum, iyi ki kalem yazmış
saygıyla değerli hemşehrim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta