Kar yağıyor, beyaza dönmüş şehir
Dağlar taşlar üşümekte
Sevdasına çok dolanmış,
Buza kesmiş koca nehir
Seven gönüller yorulmuş
Naz görmekten, saz görmekten…
Şehrin ak düşmüş saçlarına
Rotalar bozulmuş, bu beyaz günde
Dipsiz sokaklar gizlenmiş duvarlar arasına
Yol üstünde aç serçeler
Yusufçuk kuşlarıyla yan yana,
Vicdansız şu baykuşlar ki,
Canlarını yakmakta…
Hiç çıt yokken tabiatta
Bunca iş ziyan vermez sukuta
Kürer bir el bulutları
Karlar iner, lapa lapa
Beyaza çevirip suları.
Şehrin ak düşmüş saçlarına
İliklerin üşüyor hasretten
Gidesin gelmiyor yine
Kıvranıp bir yanına
Misafir olsak kuşlara
Kar yağıyor lapa lapa
Yerin gönlü ne de geniş
Basıyor hepsini bağrına
Şehrin ak düşmüş saçlarına
Yusufçuk Kuşu, serçe
Ortaklar hep aynı derde
Uçuşları sonsuzadır,
Hepsinin yüreği yanık…
Şehrin ak düşmüş saçlarına
Kartopu oynayasın geliyor camlarla
Kar yağıyor dışarıda,
Dertleşiyorum onlarla,
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Baki Öztokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/08/disarida-6.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)