Dışardaki Yalnızlık Şiiri - Arda Keskink ...

Dışardaki Yalnızlık

Hani bir zamanlar geceleri sahilde dolaşırdık
Martılara nispet yapar gibi el ele
Uzun kollu gri üstün olurdu yanında
Ne olur ne olmaz diye atıverirdin omzuna
Belli mi olur hava bu değişiverir aniden de üşürüm diye korkardın
Hava bu tabi güven olmaz ki..
Ki haklı çıktın değişti de..
Nasıl ıslanmıştık sarılsakta birbirimize hatırladın mı?
Ama bak değişen tek hava olmadı.
Şimdi sensizliğin verdiği o yalnızlıkla
Ellerim boş dolaşıyorum önceden seninle gezdiğim deniz kenarında
Martılar acıyor mudur bana acaba?
Alışık değiller beni yalnız görmeye ya
Ya beyazdan bozan kahverengi uyuz köpek?
Sen korkardın ilk başta ondan
Sonra sonra alışmıştın.
Acaba anlıyor mudur gittiğini dersin?
O değil de sanki üşüyorum hiç üşümeyen ben
Özellikle ellerim dondu gel gör..
Belli mi olur hava bu değişiverir..
Keşke değişen tek şey hava olsaydı.

Arda Keskinkılıç
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 15:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Arda Keskinkılıç