bozuk bağların asmalımescitlerinde ben
o yitik ülkünün buğusunu sindirirken
kanayan imgeleri topladığımı hatırlıyorum
insanların evlerine dönme saatlerinde
çabucak tüten ocaklar acıtırken bedenimi
doğan kızıllığın batışıdır içimdeki yara
Ilım günleri gelirdi taraçalar
Uzatırdı mevsimölçerlerini
Tıkabasa yaprak arka pencere
İnsan iki kişiyi sevebilir mi
Onunla aşkımız, o diyorum ona,
Devamını Oku
Uzatırdı mevsimölçerlerini
Tıkabasa yaprak arka pencere
İnsan iki kişiyi sevebilir mi
Onunla aşkımız, o diyorum ona,
çabucak tüten ocakları düşleyen ne insanar var öyle değilmi?
şiir tam özünde kalmış
ne bir fazla söz istiyor
ne de eksik
tebrikler güzeldi
Çarpıcı dizelerle şiirselleştirmişsiniz umutsuzluğu..Beğendim.Kaleminiz her daim kudretli,ilhamınız bol olsun..
Duygu yüklü dızelerdı,beğeniyle okudum tebrikler Kenen bey selamlar.
Serbest şiirin öyle alabildiğine serbest olmadığını anlatan ses tınıları ile bütünleşen çok güzel bir şiir olmuş.
Tebrikler gönülden.
Ya da yitirdiklerimizdir bizi umutsuzluğa sürükleyen
Dinmeyen acıların kaynağı ben..
Ya da sen
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta