Dışarda Kancık Bir Hava Şiiri - Nasıf Acar

Dışarda kancık bir hava
İnceden inceye yağıyor yağmur
Belli belirsiz ortalığa düşen aydınlık
Bu kaçıncı vurgunun
Bu kaçıncı alınıp satılması duygularının
Ve her defasında yerle bir olman
Bu kaçıncı hezimet
Kardeş
Yalnızlık korkusu mu bu?
yoksa
yalnız ölüp kalma mı bir yerlerde?
Neden körü körüne gidersin yolunda
neden bu dik kafalılık
Emin adımlarla yürümen
İliklerine kadar tanıman
İçtiğin suyun tadına varır gibi
Hani et yeyince
Açılır gözünün feri dermiş ya baban
öyle işte
Her defasında yenilgi
Her defasında bırakıp gelmeler
Yenilgiyi geçtim ben
Kevgir gibi oldu yüreğin
deline deline ezile ezile
Senin yerinde bir başkası olsa
Silkeler atar içindeki sevgi yumağını
Ve ömrü billah düşman kesilir
......milletine
Vurma duygularını su yüzüne
Yüzeyde yüzen balıklar gibi
kolay av olursun
başka kancık insanlar bunu
kendi egolarını tatmin için
kullanıyorlar
ve sen yine diplerde
kurşun yemiş gibi sendeleyip
dibine tuz ekilmiş
fesleğenler gibi kuruyorsun
yüreğin iki taş arasında ezilmiş gibi
ezik çizik örsük pörsük yaralı