Dışa Vur Şiiri - Enver Akbarut

ah kırmızı
ağaç kokuları toprak mekansız
mercanköşk fesleğen karanfil sen
hislerimin dengesi limon çiçeğim
ah içimdeki su turunç'um
güçverenim gözüm gönlüm
eyleme geç egoları yırt kime ne
lavanta papatya bergamot bahar işte
açık kapılarım yeşil gir ruhunla
hissettin mi havadaki titreşimleri
fısıltılar gül yasemin tarçın devasa

kendini ifade et sunakta
yaradan dan el almıştın ; bildin mi
işitmek hissetmek konuşmak ve mavi
uzandım eline dizlerim yerde esmer
içimde ki çiçeklerin baygınlığına ; ses sin
tam ortasında alnımızın sümer harfleriyle
sezgi fısıltı frekans ; mor menekşe
ışık sın ışık sun , aşık sın aşkı sun
geldiğin gibi gitme var yok
düşerken de su ; çavlandan akarken de
benim işte çıplak sarı gümüş beyaz köpük
koşulsuz cennetim gözlerim de bak bak
incitmesin hiç bir halim ; incinme Z..,

ah yeşilim
ömrüm zaman bakiyesi ; ha var ha yok
belki yok sonra yok turna yok
ne çok çıldırır kanar yaralar içe
böyle sevda olmaz ; beni ayakta tut
tut
her renk kırlarda ölmek istiyorum.