Dîsa Koçberîye Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Dîsa me re koçberîye
Îro her der heşerîye
Baê sîtem ser me de hat
Kevir, kuçik me herîye

Ax fîxana dayikan e
Tim qirîna zarokan e
Em direvin şev û rojan
Ji zilma Misilmanan e

Koma wan jî hemû wehşin
Serê wan de kumên reşin
Destê wan de kêr û şûr in
Hemû gembol hemû cahşin

Gund û malên me ruxandin
Ji laşê me xwîn rijandin
Perestgeha me Laleş e
Can û malên me şêlandin

Êriş aîn wek guran in
Me qirdikin mecal nadin
Ev çi fêr e û çi tad e
Ew mêrkujên me Kurdan in

Ew naxwazin me Êzîdan
Çav berdan bajarên Kurdan
Agahî çû nav lehengan
Tirs û xof ket tev İŞÎD’an

26.08.2014
Stenbol