Dış Kapı Meyhaneleri
Alaca karanlıktaki Ankaranın kara gıri soğuk sulieti
Gırı jelatin renginde gök kubbe kirlenmiş bulutları
Kısrağı görmüş kişneyen aygır sevinçli rüzgarı
Şahlanmış uçuşuyor balkonlarında çamaşırların ak yelesi
Artık görüyor musun kavakların hışırdayan kollarını
Yerlerde uçuşuyor Ay ışığına bulanmış yanıyor gazalları
Hani nerede o dış kapının dış mandalı taş meyhaneleri
Şimdi dinleyebiliyor musun bilmem mahur söyleyen hanendeleri
Acı acı okşuyor rüzgar yuvarlakca tepelerini
Birer birer kırılan güllere ağlayan, bülbüllerin hüzzam faslı nağmeleri
Gide gele taşlarında benzedin Ankaraya
Hiç söylemedim ki yaşadığın kenti sana benzetiğimi
Anladım ki küsmüşsün nekadar az konuşur oldun gün boyu
Bilmiyorsun oysa bilmediğimi çizmeyi
Yüreğim de her mahmuzunla kıvılcımlar saçan aşkın
Buğulu camlara soğuk acımasız eşkıya gecelerde yazıdığım adın
13/1/2011
Abdullah MennanKayıt Tarihi : 13.1.2011 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
oyyyyy oyyyy..........o gönlün başkenti....tebrikler...teşekkürler.....
NAZ
TÜM YORUMLAR (5)