Sensiz bitip tükenir miyim
Yokluğuna dayanamam mı sanıyorsun
Asıl seninle yaşadım sensizliği
Elmanın içinde büyüyen böcektim
Isırdın... yuva tuttum diş izlerini
Ben senin tazelerine direndim
İmrendim tuttum kendimi
Yaşayamam sanıyorsan çürüklerinde
İnan çocuk oyuncağı
Dön dersem namerdim.
Yani ben madem ki, böceğim
Çürüğü, leşi, artığı severim
Öyleyse diş izlerinde kendimi yer
Seni hiç olmadığı kadar sensizde severim.
İstanbul...
Kayıt Tarihi : 4.3.2009 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
salim erben
kutlarım yazan elleri
TÜM YORUMLAR (22)