Uzattığım ellerimde diş izi,
Sırtımdaki nankör saplı kamadır…
Üç beş değil geçti yanlış iş dizi,
Dosta kuyu kazan yüzsüz amadır…
Aş yediğin sofra delik deşiktir,
Kirlettiğin yüz sürdüğün eşiktir,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta