kendime tuttuğum ayna kırıldı
paramparça hayal …aşkın portresi
karmaşanın ve kalabalığın içinde
kaybolmazken dalıp gitmek ve söylenmek:
‘’körfezdeki suya bir bak…’’
.
kadim şehir bildik semtler yasaklı caddeler
öteki ucuna varamamak tünelin
düşünmek ağır ağır çekilirken mor perdelerin ardını…
.
hep söylemişimdir,seni sevmek ayrı destandı
bir çığ ,nasıl da ezip geçmişti geçmişi
hiçbir resim gülümsemez hiçbir gong vurmazdı
bir anlamsız kuraklık gazel etmişti gülleri
.
anımsa
böyle bir yola çıkışın benzer vurgunlarını
daha bıçkın bir çözülüş bu
kırıldı tüm gramofonlar sanki sevdada
.
hülya gibi ateşten daha keskin
alışılmadık sara nöbeti içinde şimdi kalplerimiz
.
dilimde can çekiştiren o taç dize
‘mazi kalbimde yara’
Söyle mazi nerde yara nerde kalplerimiz nerde
Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 9.7.2023 14:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!