Emanet olan nefesin çıkıp gider bir gün
Tutamazsın
Nefes olmayınca, kabirdir bedenin
Nefes çıkıp dağılınca evrene, işte şimdi özgürsün
Çürüyen beden toprakta
Nefessiz, çaresiz
Açık kalır ağzın gözün
Bomboş için dışın
Artık her yerdesin, ben göremesem de
Nefes karıştı evrene
Seven sevdiğiyle birliktedir daima
Ölüm bedene, ruhlar diri daima
Kayıt Tarihi : 7.7.2019 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!