Dirilmeye Mahkumum! ..

Hey dostum(!)
Ne haber? !
Yine yenemedin beni! ..

Sen,
tutsaklanmışsın bir kez
benim gibi…
Ben direnmeye tutsağım,
sense yenilmeye! ..

Göğsüme bastığın cigaraları,
ver de içeyim! ..
Bakma bana!
Benimkisi alaya almak seni…
Sen mi?
Farkında mısın oysa? ! ..

Sen boynuma ilmiği geçirip
Son kez,
evet son kez,
sana göre son kez
beni diri göreceksin…
Heyhât öğretemedim mi? !
Ben dirilmeye mahkumum,
hem de kırıldığım yerde…
Anla artık!
Dostum(!) …

Sana,
son kez
okumak isterdim
türkümü,
diriliş türkümüzü…
Ve son kez
haykırmak isterdim,
ölmediğimi,
ölmeyeceğimi…
Umurunda mı sanki? !
Tasmanla bol yaşa!
E mi dostum(!) ? ! ..

12 Eylül 1994 Pazartesi, 02:05, İstanbul