Dirilme Vakti Yusufeli

Zarar görmesin diye saçının bir teli
Titrerdim üzerine mahzun Yusufeli
Seni benden alacaksa dünyanın seli
Bende seninle taşayım söz Yusufeli

Medeniyetlere her dem kapını açtın
Asırlar boyu gururla mazini andın
Kardeşlik türküsüdür söylenir hep adın
Unutmaz sevgini bu diller Yusufeli

Nehirlerinle yıkanır bahçe bağların
Kardeş sofrasıdır çarşı ile pazarın
İzleyeni mest eder horonla dansların
Bizi biz eden sevdamızdır Yusufeli

Nöbet tutardık kalende asker tadında
Mendilden bayrak yapar sallardık burcunda
Kanayan yaramızı sararken dağında
Kabuk bağlamış yamacında Yusufeli

Kadim tarihin efsanelerinde gizli
Cesur yüreklerin kayan yıldızda gizli
Çobanın aşkı kızın tarağında gizli
Ormanda gezen adamındır Yusufeli

Diyar diyar gezsen de Yusuf’un ilinde
Beklerim her daim en soğuk erbainde
Azrail kılıcın yıkar yedi evinde
Kilisenin yolu taştandır Yusufeli

Melek kessin diye kesmedim tırnağını
Cazi gelir gelmez okşardım yanağını
Göle atarken avuç avuç toprağını
Şelalelerin çağlar durur Yusufeli

Kurdun ağzını bağlarken gece köylerin
Öküzle yumurta kırar biter dertlerin
Sular altındayken acı vermez sözlerin
Yeniden dirilme vaktidir Yusufeli

Yıllarca hep yerinden yurdundan edildin
Acımasız hayata durmadan direndin
Atın üstünde telli duvaklı gelindin
Yeni evinde mutluluklar Yusufeli