Diriliş Yolcusu Şiiri - Mustafa Dilekci

Alınlardan eskimiş bir seccâde
Nasır eskitmiş bir alın, secdede
Yırtarcasına kabından taşarak
İrfan içen bir kalb, ulu çeşmede
….
Diriliş yükü ağırca, sînede
Dağdan ağır sorular, tam bilmece
Rahlesinde sultanlar Sultanının
Çözülür, yağdan kıl çekercesine
…
Kaybolan kalabalıklar kimliksiz
Mirâsını ele veren tâlihsiz
Eteğinde sabırdan tunç heykelin
Bulur kendini yeniden, şüphesiz
…..
Bilmeli kıymetin yüce dâmenin
Göstermeli gayret, dökmeli terin
Yolunu yol edip gitmeli derim
Bengisu içerek, lezîz ve serin
…..
Vehmedip kalma yolundan ey Gedâ,
Yol ki, ne İsmâiller olmuş fedâ
Kinle bilenmiş bıçaklar, ne çıkar
Bu yola eren cân, dünden şühedâ.
07.12.2014