Diriliş senfonisi! Şiiri - Mustafa Cilasun

Nice umutlar ekiliyor
Kalbim dirliğinde mütemadiyen neler biçiliyor
Ruhumuz el aman diyor ve fakat bu hakikati bilsem kimler dinliyor

Geceler ahirden akar
Gündüzler idrak sağanağında bestelerini yapar
Gözyaşları kalbin ikliminde, sancılar içinde vuslatı bağrında koklar

Hicran kim için yanar
Bahtına küskün olanlar kimler için ağıtlar yakar
Aşk maksut için ruhun servilerinde aranmak için kimin halini yoklar

Vicdan safiliğinde bir nazar
Vildanlar rey yanlar içinde hakikati içinde saklar
Kimler anlamak için merak kavliyle ve hilkat nazarıyla hüzne bakar

Ey gelip geçen sakin yolcu
Kimler emaneti tevdi edenleri hakkıyla bir sordu
Bağlar bozuldu, asmalar üzümleri sofralara kondu ama ne unutuldu

Kalpler umutla yeksan oldu
Ruhun mümbitliği kimlere dert olarak aklandı
Müşfik gönüller hamiyeti kuşanarak, himmetini mahzunlara sakladı

Ne söylersen yine durma de
Kalbim pervazlarında asla direnmeden geçme
Gönül penceresinde vicdanın sesiyle muhabbeti esirgeyerek de gelme

Nefsin galebe çalıyor hisset
İradenle tercihlerin muvazenesini de ikmal et
Mağfirete rağbet ederek nitelikten feragat etmeden basireti sen hak et

Müfredat aldatan olabilir
Fevkalade desiseler kalbin çilesinde zarurettir
Akıl kim için azimet cenahında seni bekleyen suhulettir ve ibrete erktir

İmkanlar sana sunulandır
Hakikat ise bizatihi kalbinde nizamı bulmaktır
Ruhun özgürlüğü kimseye kul olmadan yaratan için divana durmaktır

Aşk bilen için bir sancaktır
Kalp ancak onun süruruyla aklaşan cenahtır
Vuslat kimler için saklanan fevkalade inşirahtır ve müminler için farktır