Bir kez ölüp bin kez dirilmektir aşk…
Adanmışlığın en koyu rengine boyanmaktır belki de
Gül iken kül olmayı göze alabilmektir Nemrut’un ateşinde
Merhemdir her gece yarısı kanayan gönül yarasına
Sağanak altında kuru kalabilmeyi becerebilmektir
Sevgiye susayanlara gönülden gönüle akan duru pınardır
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta