Bir kez ölüp bin kez dirilmektir aşk…
Adanmışlığın en koyu rengine boyanmaktır belki de
Gül iken kül olmayı göze alabilmektir Nemrut’un ateşinde
Merhemdir her gece yarısı kanayan gönül yarasına
Sağanak altında kuru kalabilmeyi becerebilmektir
Sevgiye susayanlara gönülden gönüle akan duru pınardır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla