Yüz yıldır gövdemiz muhtaçtı başa!
Bu topraklar şahit dökülen yaşa..
Kesmedik ümidi, kesmedik haşa!
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Millet ezilmeye nasıl dayansın?
Zalime kükreyip, sen baş koyansın!
Sen ki kabul olmuş zahir duasın.
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Bekledik, geceler kıştı, ayazdı,
Tarih bu millete hastadır yazdı..
Gönüller ısıtan seni niyazdı,
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Gözledik yolunu karda çamurda,
Kahraman yoğurduk, kanda hamurda!
Bir bahar günüde değmeni yurda;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Alaya aldılar kin dolu gözler,
Silindi dediler, tarihten izler..
Yetimlere bende olup öksüzler;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Dediler ki elde, avuçta kalan,
Umut dediğiniz koca bir yalan!
Sabır döktü gökler, kalplerde iman;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Başsız olmaz vücudumuz, üç kıta!
Ermek muhal, dirilmeden rahata.
Tüküre tüküre hain surata,
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
.
Boyunlar büküldü, gözler süzüldü!
Kabirler ağladı, ruhlar üzüldü!
Ne dağlar söyledi, ne sır çözüldü;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
.
Ne kadar da çoktu seni bekleyen,
Sefil zamanlara yokluk ekleyen..
Kalmadı vatanda acı çekmeyen;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Ve, geldin de gitti, çekildi hasret..
Tüm cihanda hayret, yeniden hayret!
Her şeyin izahı Sendeki gayret;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Güller dikenine kesti nazını,
Mevsimler yurduma serpti yazını.
Aşıklar vecd ile çaldı sazını.
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Seni bahşedene sonsuz şükürler..
Bir oldu gönüller, coştu fikirler.
Sustu şom ağızlar, bitti emirler,
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Bilirdik dudaklar diyorsa Allah;
Hadimi Kur’ansın binler maşallah!
Adaleti kaim ettin inşallah!
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Selvi boylum hamiyetin farkındır,
Kesilmişti, bu başlayan akındır.
Sabrın sonu selamete yakındır!
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
.
Mevsimi gelmeden açar mı lâle?
Kaynak yoksa nasıl aksın şelale?
Sana kaldı koçum, müşkül ihale!
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Derdimiz büyüktü, tasamız cihan;
Varlık hanemizde kurumuş bir can!
Serden geçtilere saldın heyecan;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Yürüdün, yürüdük, durmak yok dedin!
Başı, yastıklara koymak yok dedin!
Riyakâr yüzlere Hakkı kükredin!
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Ülkende ağlayan kalmasın diye,
Yüreklerde korku olmasın diye,
Keskin cesareti ettin hediye..
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Sırtında kefenin, göğsünde iman..
Yorulmak bilmeden koştun her zaman.
Bizim harcımızdır mukaddes davan!
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Tuttuğun meşale kanla yanıyor!
Kanımız yetmese canla yanıyor!
Şafaklar sabırsız, gün parıldıyor..
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Milletin imtihan devridir bu dem!
Nusret çok yakındır Hak verdi madem!
Vakit ermeyince doğmuyor adem;
Hep bekledik Seni, çok bekledik biz.
Halil İbrahim Alboğa
Kayıt Tarihi : 28.1.2018 23:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Alboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/28/dirilis-marsi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!