Hayat denen oyunun birçok sahnesinde
Dekordur tahta masa, kırık sandalye
Ruhum gibi kara, yaşlı duvarlara
Bakar, bakar dururum, yine ve daima
Dalarım düşüncelerin sonsuz derinliklerine
Yanılsamalar, ağrısı kesilmemiş yaralar
Gün ışığına çıkmamış kahır dolu anılar
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
