Diriliş Şiiri - Muhsin Koçak

Yaktıkça bedenimdeki küllerden selam yellere
Toz zerreciklerim her biri ayrı bir çölde sonsuzluğa savrulur.
Sonrasında volkana döner, her biri bir atom parçası,
Yeniden yaratılır kül bedenlerden gonca gül filizlenir
her biri ayrı bir sevda yüklü, koparıldıkça yeniden dirilir...

Yeniden dirilir küllerimden sevda yüklü canlar
Her birini ayrı bir aşk sarmalar kocaman yürekler
Tomurcuğundayken koparılır goncalar, yüreklerde naralar...
her diriliş sevda kapılarını ardına dek aralar...

Vuruldukça sonsuza ölümsüzleşen
Koparıldıkça çoğalırcasına yeşeren
Yaktıkça yeniden küllerinden dirilen
sevdaların dirilişidir,
yaşam dediğin ince çizgisinin serzenişidir sevdalar....