Diriliş Şiiri - Atilla Güler

bütün taşlarım dağılmış ortalıklarda
kiminde yansıyor acı sarısı hüznün
kiminde sakin rengi gözlerimin
el yakan kızılı aşkın
sevdaya düşmüş zamanlardan kopup gelenlerde
ama ben griye çalıyorum
kara bulutlarım var yalnız dağınıklığımda

zorlama etkisi istemsiz sözlerin
geçmiyor yürekten ince bir sızıyla
delmiyor gözlerimi gözlerin
düşmüyor içime delicesine
yanmayan düşlerin

bulutlar doldurmuştu gözlerimi
yağmurlarımın dökülmesi bundan

rüyaların sahte sevincine tutunup
gün doğumlarında
türkülerimi salıp dudaklarımdan
ıssız sokaklara
bahara vermişken elimi
uçurtmaların özgürlüğünde
densiz bir şarkının
ayrılığı çalan notalarında
sustu gülüşler

ikili oyunlara açıldı bir kez daha defter
hayatın vurgununa karşı kalkanlar elimde
sahte ışıltıları varolmanın
yalancı dirilişi yüreğin yalancı baharlar gibi
ayaza vurmamak için
açmamalı goncaları
lambalarını yakmalı salonun tümden
çıkarıp ininden bütün çığlıkları
şiirlere dökmeli şimdi her şeyi

aşk ölse de sana dair
aşka dair bendeki yürek
daha ölmedi

31.03.2007

Atilla Güler