Diriliş Şiiri - Onur Teryakioğlu

Yüzümde sönmüş bir kandil gibi,
Zaman, gülüşümü alıp götürdü.
Dudaklarım mühür, kalbim suskun,
Bir ömrün sessizliğine gömüldü.

Ey unuttuğum tebessüm, dön bana!
Bir kıvılcım yak yıkık ruhumda.
Karanlığın ortasında ışık ol,
Bir bahar açsın bu donmuş çehremde.

Ben ki acının koynunda büyüdüm,
Sevinci unuttum, kederle yürüdüm.
Şimdi istiyorum, yeniden doğmayı,
Bir çocuk gülüşüyle hayata tutunmayı.