Dalları kırılmış ülkemin,canı yanıyor toprağımın, taş taş üstünde kalmamış , hırçın bir rüzgar savurmuş evlatlarını,tufana kapılmış, kanıyor! koynunda evladı can vermiş analar, kardeşler, babalar...,Sarmaktan başka çaremiz yok yaralarımızı!kahirlanma benim yüreğinde kor taşıyanim !sen bükme o asil boynunu , ne depremlerden çıktık beraber, asırlardır sarsılmadı gövden!ecdadima tarih, evladıma beşik,milletine sevda! Yorgun kahramanım gururlu başım! ben sana deli ,sen bana yurt..biz ölsek te sen bin diril !
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta