İnsanlık suçuydu bir cana kıymak
çoluk çocuk demeden kollarını kırmak
namlusunda kurşun, ellerinde coplar
rüyasından vuruluyor çocuklar
dünyası zahir, alemi berzah
onlar ki yaşarken yapayalnız
gözlerden dökülen yalnızca ah!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta