Gözün kara ve kaşınla ol iki zülfü kara
Ne kara günlere kaldım dirîg ü vâveylâ
Asıldı sünbüle mânendi sünbülüne gönül
O ben olalı izârında habbetü's-sevdâ
Görüp yüzümdeki Bahreyni çeşm-i lülü-bar
Key ıztırâba düşer reşk edip bana deryâ
Kaçan bana erişir râh-ı aşkın almakta
Zemîn-i bî-hareket yâ sipihr-i bî-ser ü pâ
Hayâlî Kâf-ı kanâatte şâhbâz oldu
Evin fenâya varır sanma sakın ey ankâ
Mana:
1- Gözün kara ve kaşınla o iki saçın kara, Eyvah! Ne kara günlere kaldık. Yazık
2- O ben yanağında çörek otu gibi olalı gönül saçlarına benzer sünbüllere asıldı.
3- Ne vakit yüzümdeki inci saçan Bahreyn gibi gözü görüp. Beni kıskansa deniz ıstıraba
düşer.
4- Hareketsiz zemin ya da başsız ve ayaksız gökyüzü aşkın yolunu almakla ne zaman bana
yetişir.
5- Ey anka kuşu!... Evinin fenaya (yokluğa) vardığını sanma sakın (çünkü) Hayalî, kanâat
dağında (koca bir) doğan oldu.
Kayıt Tarihi : 9.8.2018 12:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!