Şimdilerde bir merdiven yapmışlar; her basamağı,
Bir pianonun tuşları gibi...
Gibi dediysem çok şey düşünüyorum; hayat dediğin, de,
Zaten basamak basamak,
Her basamakdan ayrı sesler çıkıyor...
Ve bir bütünü oluşturuyor...
Şimdi bu da şiir mi yani diye soracak olursan,
Hayat başlıbaşına şiir değil mi?
De ki ben yetmiş yıl yaşadım; ya da en azından,
O kadar yaşamak isterim...
Üstüne bir on da ben ilave edeyim,
Diyelim ki seksen sene ömür biçmiş sana yaradan,
Seksen yıl bu dünyadaki misafirliğin,
Ne diyecekdim unuttum...
Yaşla mı ilgili ki dirliğimiz diriliğimiz,
Sen ben yaşarken birer ölüysek,
Yeter mi diri olmak,
Biri olmak biri,
Biri olabildin mi?
16/Ekim/2009/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 16.10.2009 15:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/16/diri.jpg)
aanlam yükü sorgusu ile bütünleşmiş mükemmel bir yürek esintisi...
saygılar kaleminize...
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (1)