Gizlice ağlıyorum, hiç bir derdimi arkadaşlarımla paylaşmıyorum. Hep içimde tutuyorum. Beni hiç bir sorunu yok sanıyorlar. Çok mutluyum sanıyorlar. Herşey yolundaymış numarası yapıp yüzüme sahte bir gülümseme takıyorum.Her gün gördüğün, yanından gülümseyerek geçen insanlar geceleri ağlamaktan kendilerini kaybediyorlar bazen. Etrafındaki insanlara iyi olduğunu söylerler zaman zaman. Aslından iyi olmadıklarını bal gibi biliyorlardır. Kimseye dertlerini anlatmıyorlar çünkü ‘Geçecek bütün bunlar,iyi olacaksın’ yalanını duymaktan sıkılmışlardır. Bu yüzden içlerine atıp etrafa sahte gülümsemeler saçıyorlar. Başkalarının sorunlarıyla ilgileniyorum. Kendimi önemsemiyorum. En yakın arkadaşıma bile anlatmıyorum.Aslında kendimi böyle yaparak bitiriyorum. Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir?
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta