Diri Diri Gömdün Beni

Hoyratça harcanan bir ömrün sonu
Bir kırık kalem yazamadığım düşlerim
Aklıma inat yürek yangınlarım
Kilitlendi şimdi tüm kapıları gökyüzünün
Düş oldum yağdım gözlerinden.
Gerçeklere inat
Kabus oldum aydınlık yarınlara
Ahtapot kollarımla sardım çepe çevre
Gırtlağını sıkarken senin
Kendimi boğduğumu gördüm
Bir nokta koydum süregelen yaşam çizgime
Gül ektiğim bahçeden topladım
Ömrümü heder eden umursamazlığı
Senin ellerin ile ektim yalnızlığı,
Kazma kürek hazırladığım tarlama.
Şimdi hasat mevsimi
Umut toplamanın imkanı var mı?
Dün yazılı değil miydi ismin sokaklarımda
Arkasına baktığın her kapının ardında
Yok muydu senden bir renk
Bana ait her aynadan
Yansımıyor muydu gözlerin?
Söyle o zaman
Ne anlamı vardı diri diri gömmenin