Dosta yer kalmadı gönül mezarlığımda
Hergün birkaçını gömdüm öleni yaşayanıda
Yaşayanlar kazdı sineme sinimi en acısıda
Kendi yüreğime gömdüler beni
Şu kalbimde herkese bir yer verdim
Kırıp dökmeyin yeterki hep size dedim
Ne incelik ne bir şefkat ne vefa gördüm
Kendi vicdanıma gömdüler beni
Badem bu dertlerim niceden nice
Yara açanlarım kendi çevremde
Kafamı uçursalar kalbmin suçu ne
Ölmeden kalbime gömdüler beni
Çevirdiler daralttılar çevremi
Ayan etti kaldırdılar perdemi
Kesti deldi vicdanımı kalp kırıkları
Çekti bin parçaya böldüler beni
Kayıt Tarihi : 28.4.2022 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!