Dirgen Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Sunkur kuşu bir sebt günü
Kırk dost olup varır sini
Der sinide yemek ardı
Yola çıkak merih yönü

Ol merihte bir domuz var
Bizi sesli havar havar
Deyi bura konuk olun
Ben de varam sizin civar

Hem der orda kantura kent
Halkı hitit firig velet
Orda hay ve kay namları
Burda kayı boz ok belet

Derken sunkur kuş kafile
Yola çıkar tar tef ile
Ozanları beste yapar
Raks ederler yır laf ile

Seher vakti tuba dala
Yol almışlar mola mola
Koca kilim merih yurda
Pek inmişler hep kol kola

Ol davetçi hınzır domuz
Demiş saydım kırk sayınız
Kırk sayılı kafileyle
Hoş geldiniz bek toyumuz

Domuz demiş yurdum ahmer
Halkı mısır hitit sümer
Bakın elde dirgen ile
Yürüyenler midas zümer

Az ilerde görürler kam
Küb küb yırar kalbi makam
Elde kitap nota ile
Okur bir çok harf ve rakam

Sonra yolda kibel hatun
Deyi evim hızır tutun
Ellerinde zülfikarla
Dolanırlar gökler katın

Hem der adım meryem hepat
Ya da türkan semra abat
Ben asena yanımdaki
Asker tarhan tarkan afat

Bakarlar ki vişne dalda
Basat şaman çoban halda
Meryem ona kalk git sözle
Dedi işin istanbulda

Vişnedeki çoban şivan
Der ki benim hane civan
Ol vişneden yere inip
Kuracağım dev bir divan

Civan kaval çalıp der dur
Sen bakire evin çadır
Meryem bana kalk söyledin
İşte kalktım işim nedir

Meryem söyler civan kamer
Emlakımda tamga teber
İhram burka urba ile
Harbi dolaş siper siper

Sunkur sorar manas buda
Hem artemis teşup roda
Domuz söyler apollonla
Bak gezerler ada ada

Sunkur söyler taşı kara
Kara taşlı merih yara
Peki domuz şu ağaç ne
Domuz söyler kiraz ora

Son görürler gogun balık
Domuz söyler merih malik
Bak sunkur kuş başta utman
Arz yürürler bölük bölük

Utman nutuk kelam kelam
Deyi mesut şehir bulam
Mesut şehrin sofrasında
Hep diyelim selam selam