Direnmemek, Evren'e Şiiri - Özdener Güle ...

Gece gelen,
Asla Güneş değilmiş.
Direnmemek gerekirmiş.
Zamanlamasına,
Yaşamın.

Budala aklımız,
Çok şaşkınmış.
Ne doğru? ne yanlış?
Kendi verirmiş
Kararları.
Öylesine kararlı
Öylesine engelleyici.
Durmadan,
Mutluluğumuzu,
Engellermiş.

Ama güneş her sabah,
Yeniden gelirmiş.
Akşama kadar aydınlatır,
Isıtırmış.
Gece gelen de Aymış.
Aklımız düzeni
Bozamazmış.

Yapması gereken zavallı insanın,
Sadece,
Düzene güvenmekmiş.
Doğanın yasasına, akışına,
Yansımalarına,
İnanmakmış.
Evren, insanı,
Hiçbir zaman
Ve asla düş kırıklığına
Uğratmazmış.

ÖZDENER GÜLERYÜZ