Direnmelisin Şiiri - Hayrul Şen

Gelecek günlere inancın olsun
Bitmekle bitmeyen bir şey bilmelisin
Onca sadeliğiyle devam ederken hayat
İçindeki ruhta yücelmelisin
Bir gerçekte bulmalılar seni
Direnmelisin.

Kendin için olamayacak elbette
Bir başkası için bir hayat kurabilirsin
Bir gün rüzgâra da hükmedeceksin
Direnmelisin

Bir çocuk olacaksın tekrar ve tekrardan
Karanlık bir dost gibi gelecek arkandan
Sık bir orman gibi tutacak etrafını gençliğin
Anız sıyırtıları koparken paçalarından,
Çocukluğunu sarıp
Parçalanmış her yanına
Direnmelisin

Kaç diyara gideceksin toz bulutlarıyla
Akrepleşmiş dişleri söküp atacaksın
Tükenmek üzere olan umutlarından
Orta doğu halklarının
Sokaklardan uzakta belki ama uzaklarda sokaklar bularak
Fikirlerde boğuşacaksın
Bilmelisin
Konuşmak zorunda olduğun anda dilini yutarak
Direnmelisin.

Okyanuslar üstünden geçeceksin
Bir kuşun kanatlarından
Savaş ve yıkımlardan uzaklara
Uzaklaşarak gideceksin
Çocuklar yetiştirmelisin
Korkudan uzak, özgür ruhlardan damıtarak
Bir fikrin belki bir parçasından tutarak
Direnmelisin

Tutunmak ki tutunmaları tutunmak olmaktan çıkaran
Bir şeyle hayata tutunacaksın
Umudun zehrini damıtıp bir kurşundan içeceksin
Hikâyeleri baştanbaşa yeniden yazarak
Direnmelisin