Ezilirken zulmün yokluğun pençesinde
Bileğini yüreğinle güçlendirip direnmelisin
Korku duyacak olursan zalimin sesinde
Ellerini kaldırıp gökyüzüne seslenmelisin
Kaç fidan yetişir hangisi eğilir
Darağaçları kuruldukça direnmelisin
Bir yiğidin adı bin yiğitle gelir
Gözlerin görmediğini yüreğinle görmelisin
Bir ölünün arkasından sessizce yas tutmadan
Açlığa mahkum olmadan direnmelisin
Haksızlığa karşı yürüyüp zalimden korkmadan
Bütün şarkıları çocuklar için söylemelisin
Direnin çiçekler rüzgarın hoyrat esişine
Boynunuzu bükmeden gökyüzüne uzanın
Aldanmayın sakın zalimin gülüşüne
Zulme karşı hakkınızı direnerek kazanın
Ağlarken bir bebeğin gözyaşlarında dirilip
Siyah ve beyazı ayırt etmeden direnmelisin
Şiirler yazıp sevdiğini söyleyip
Bütün duygularını yüreğine gömmelisin
Direnirken memleketimin sessiz çocukları
Yüreğinizi kanatlandırıp özgürlüğe uçun
Memleketimin zulme sessiz kalan insanı
Yokmuydu bu zulüm de seninde bir suçun
17.06.2020
Kayıt Tarihi : 10.12.2020 08:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!