Direnmek Şiiri - Namık Kemal Özdoğan

beni kuşatan yalnızlık,
yazmadım....
içimde,
gözyaşı döken kadınlar,
umutsuz,yarınsız....
ağıtlarını salıyorlar..
kimse duymadı,görmedi,bilmedi...
yangınlar yanıyordu
depremler,afetler...
kurduğum dünyalar yıkılıyordu,
ve kimse görmüyordu...
içimde korlarla yanarak
kavruluyordu toprak
yeşertmeyi umduğum ne bir ağaç
ne gürül gürül akan bir ırmak,
kaybolmak.....
talihli şey belki,
fakat herşeye rağmen,
direnmekti yaşamak...

Macahel-2011