kırıldı umudumun kanatları uçamıyorum
Buğulandı düşlerimin aynası göremiyorum...
Üşüyorum yalnızlığımın kıyısında
Sabıra siğne cekmekten yoruldum artık.
Oysa cocuk parklarının ihtiyacı vardı bana...
Esarete uğramış sokakların sesi olmam lazımdı
Sivri tel örgülü sınırlara kapı olmam vardı şimdi;
Tutsak bir Özgürlüğün yarınlarında kanat cırpmak için...
Kayıt Tarihi : 22.8.2019 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!