Bensiz döktüğün göz yaşların kadar sensiz bir ömür geçirdim hepsi bu kadar...
Bunun için miydi bütün bunlar cümlesi bile kilitleniyor ağzımın içinde...ağzımın içinde sadece buruk kan kokusu..kendi kanımla bile dost değilim..tükürmek istiyorum durmadan kendi kokumu kanımın kokusunu..
Yine de inadına yaşamak demeseydik ustadan hırslanarak çekilmezdi bu hayat.ben olmasam çünkü ömrümde olmazdı. Varlığımı bunca yorarken o, , kendi varlığının benim elimde olması ne garip. kaybettim biliyorum ama artık bu kayıpların yitik anların içinde saklı biliyorum ben olma sırrım. Direnmişimin amacı bu işte. Öyle şaşkınlıkla izliyorlar ki beni bu ne güç dediklerini duyuyorum.
Yaşanılanlarla doğrularım birbirinden o kadar uzak ki...benliğimin dip noktasında takılı kaldım. Tutunacak ne bir ses ne de bir isim. İsmini söyle bana. Bildiğim isimler bir bir yok olup uçuyor ömrümden. Yalnızlığıma sarılıp kucağımda çocukluğum uyuyakalıyorum. İyi uykular prenses demeni bekleyerek.
Ne çok kanattın içindeki sızılı yarayı. Ne çok hırpalandın. Kalbini koyduğun yerlerde unuttun. Çekmecelere sıkıştırılmış bir gençlik. Nasıl yaşar insan bu dipsizlikte. Ayakları yere basmadan, hep düşerek bir boşlukta. boşluğundan başka kimsen bile yok. Ne acı, ne umutsuz ne çok sana ait bir yanılsama. Yalnız kaldın küçüğüm, göz yaşlarınla küçücük bir beden oldun. Ağla artık, dök susuzluğunu. Denizlerin ortasında suya hasret bir bebeksin.
Yalnızlığım; tek sevgilimsin, tek dostum. Özgürüm tutsak olmaya hasret. Bir aşkın tutsaklığını yaşamak için kanatıyorum durmadan içimdeki yarayı. Kabuk bağlamasına izin bile vermeden kurcalayıp duruyorum.
Dargın bir hüzünde suskunluğumu doyasıya yaşıyorum. Bundan böyle yalnızlığım tek sevgilim; tek dostum. Peki neden bu içimde tutsak olmaya hasret yangın. Aşkın tutsaklığını aramaktan usanmış bir benlik benimkisi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta