Direniş Vakti Şiiri - Erol Solmaz

Yürekler çarpıyordu bir aşk için
Yürekler çarpıyordu bir sevda için, bir dava için
Bir tek ses yankılanıyordu dağlardan
Dalga dalga yükseliyordu semaya
Bir yalvarıştı bu, bir yakarış Mevla'ya
Uzat ellerini, uzat kardeşim, aç ellerini
Sende aç ellerini Mevla'ya...

İnim inim inlettiler, gözleri yaşlı bıraktılar öylemi!
Zalimlerdi onlar Hakka boyun eğmeyen,
Canilerdi onlar Hakka teslim olmayan,
Elbet onlar olacaktır hüsrana uğrayan.

Hani benim kitabıma kilitler vurdular ya!
Hani benim başörtülümü kapıya koydular ya!
İşte, işte onlar olacaktır hüsrana uğrayan.

Dualar yükseliyordu, şehir şehir, köy köy, kasaba kasaba
Lanet yağıyordu zalimlere fert fert
Bizde yalvarıyoruz Rabbimize, İlahımıza, Mabudumuza
Bu duaları boş çevirme Allah'ım...

Ama bilmiyordu onlar bu davaya olan aşkı
Bilmiyorlardı bu davanın aşıklarını
Dönülmez bir aşktı bu, eksilmeyen artan bir aşk...

Prangalar vurulsada ayaklarımıza, kelepçeler takılsada kollarımıza
Biz bu davanın sevdalısıyız, yılmayız, yıkılmayız asla ve kat'a.

Sende kalk! aç gözlerini uyuyan kardeşim,
bırak nefsinle meşgul olmayı, sende sarıl sende kucakla bu davayı.
Ve hesaba çek nefsini, geriye dön bir bak ve sor kendine
Ben ne yaptım şimdiye dek Allah için...
Yarına hazırla kendini, yarının ötesine ötelerin ötesine...

Direnmek vaktidir. Zalimin pençesinden kurtulmak için DİRENİŞ VAKTİ
Haydi artık birlik olalım. Tek yürek, tek bilek olalım.
Kenetlenelim tek yumruk olalım Hakkı haykıralım.
ırmaklar misali coşalım, coşturalım
Nehirler misali taşalım, volkanlar misali fışkıralım
HAKKI HAKİM KILMAK İÇİN...
DİRENİŞ VAKTİ