Kara duvarlar örüyor size
Sizden olmayanlar
Onlardan olmayışınızı
Kutluyorlar
Kurtların direnişi gibi
Doğada kalmak direnmekten geçer
Ama kime?
Ve niçin?
Sanki yaşamayımı hedefliyorduk? !
Sormayın kara duvarlar örülüyor avuçlarıma
Güz sancısı bu,sonbahrada ayuka kalkıyor
Daha bir dirilmekte hoyrat başım
Daha bir karanlık tünellerin gizini çözümlüyor
Ruhumun daniskası
Evet o,
Evet o alaycı baykuşların türküsünü
Söylüyor dilim
Ve
Yakıyor gelinlik giymemiş genç kızların eline
Direniş kınasını
Kırılmadan
Kırlangıçların
Devasa yurdundan geçerek
Direniş ve dirilme evlatlar doğuruyor
Doğaya,
Ve sıcak ama şerbetsiz kucağına usulca bırakıyor.
Kayıt Tarihi : 24.10.2012 20:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Meri](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/24/direnis-dirilme.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!