Direniş Şiiri - İbrahim Atılmış

Gün bu gün Sevgili
Belli ki dolusun
yağmur yüklü kara bulutlar misali
belli ki ha koptu ha kopacak birazdan fırtına
Ne kadar da kararlıydın oysa sen
yüreğin de ben varken.
şimdi yüreğin tanımaz olmuş benliğini
benliğin kendi öz kimliğini
oysa nasıl da severdin
gökyüzünün mavisini?
kesip kesip entariler dikerdin umutlarına
bir gök kuşağı bağlamak isterdin hep narin beline
sen nasıl da severdin kavganı?
insan gibi yaşamanın insanca onurunu,
ve her nefes aldığında
ben insanim diyebilmenin gururunu?
simdi böyle kendinden çekip gitmeler yaraşır mı sana
umudu yükleyip hasretlere
sonra küsmek olur mu sevgilere?
direniş vaktidir sevgili!
zulümlere ve zalimlere inat direniş vaktidir
belki yarını yok sevdaların
belki hepten yalancı bu mavi
hatta yalandı bütün güzellikler hepsi birer umuttu sadece
yine de direnmeye değmez mi sevgili?
çok öteye gitme bak şöyle bir geriye
daha dun gibiydi Hiroşima Nagazaki
ardından Kore, Vietnam
şimdi de Afganistan Irak, Suriye ardından İran
kim bilir belki de yarın sen, kendi ülkem?
o zaman ne sevgi kalır yürekler de ne de bu vatan
akan göz yaşların heba olur o zaman
simdi direniş vaktidir sevgili!
zulümlere ve zalimlere inat direniş vaktidir
unutma!
yüreğin sağlam durdukça seversin
ve sevdik ce umut edersin
doğan her yeni günde yeni umutlara mavilikler dikersin
kah gök yüzü mavisi kah deniz mavisi
içimizden çıkmalı yürekli birisi
simdi direniş vaktidir sevgili
zulümlere ve zalimlere inat direniş vaktidir..
kopsa da içimiz de binlerce fırtına..
Ödendi özgürlüğün bedeli