Geçit vermyen dağlar...
Mevsim zemheri...
İki At'ım vardı bir siyah biri beyaz.
Kurtlar uluşmasıyla sessizliği yırttım.
Görünen sis, duman.
Akşam mıydı, öğle miydi, zaman ne zaman.
Sürdüm karanlığın üstüne atlarımı.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
