Bir hilâli fenerim ziyam yetmez kendime
ellere merhem sözüm şifa olmaz derdime
gölgelerde ararım sükun bulmuş halimi
beni benden sorarım kim bilir ahvalimi
gizleyemez efkârım hüznümü melâlimi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevgiyi, yaşamı, hüznü ve özlemi, en fazla da insanın kendine güvenini başarılı bir şekilde kapsayıp vurgulamış bu güzel şiiriniz. Sözcükler özenle yontulmuş yapı taşları rahatlığında oturmuş yerlerine. Esenlik ve mutluluk dileklerimle kutluyorum sizi, dost şairim sayın Apel. Kemal polat
yürek kalem sesiniz daim ilhamınız bol bol olsun selam saygıyla tam puan listemde
Bence bu beyitler, değiştirime ihtimaline karşı bile direniş göstersin. Çok güzeldi.
Kaleminize sağlık sayın Apel.
Sevdim kalmadım sevmekle
Düşündüm kalmadım düşünmekle
Severek ve düşünerek okudum şiirinizi.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta