Direngeç Şiiri - Sefer İnce

Bitmeyen ayyaşlık isteğinin son damlayı,
Biraz sonraya saklaması
Bana beni anlatırken,
Karşı kıyıdaki serseri ay ışıltıları
Yanılıyor belki de.
Ben bu kadar toprağı derinlemesine,
Kat eden yıldırımların gerginliğindeyim.
Ben öldürüldükçe çoğalan bir ceset,
Çukurova’da sineklere yem,
İşkenceciye
Meze,
Körpe, taptaze ve yalnız...
Ay ışığında, dim diklemeleyin
Yıldırım direngeçliğindeyim.