Martılar küsmüş köpürmeyen deli dalgalara...
Gökyüzünde mavilik taşımaktan
Yorgun düşmüş kanatları.
Ve ben,
Bir serseri dalgaya rehindim sahil boylarında...
Kızıl gözleri ve alevsi saçlarıyla...
Bir tutam bakışa aldanmıştı komşu kızı.
Ne zaman işe geç kalsam,
Çıkardı pencereye, umarsız ve durgun.
Gecenin karanlığa veda ettiği saatlerde...
Yalnızlığımla hasret gideriyordum.
Ve şehirde utanmazlığı gösteriyordu.
Sokak lambaları...
Birileri kaybolup gidiyordu.
Umutları, anıları ve nefesiyle karanlığa gömülüyordu.
Kayıt Tarihi : 23.8.2009 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!