Yalnızlık göçtü içime,
Bir bir umutlarımı yıktı hüzünleriyle
Ve yüklemlerine direnemediğim küfürlerle sevişti.
Dilime mühürler vurdu, kıramadığım.
Kirlenmiş sözcükler yazmaya zorladı beni.
Ancak;
Ben seni, zinanı, aşkını, senle geçen Zamanı,
Dudaklarını, dudaklarından dökülen sözcükleri,
Kalbimde gizleyip teslim etmedim yalnızlığa.
Direndim!
Unutmadım, Unutamadım.
Bu yüzden yalnızım...
Kayıt Tarihi : 20.1.2017 18:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!