Direnç Çiçeği Şiiri - Fethi Aslan

Suya yansıyan hayalinle
yıkadığımda yüzümü,
avuçarıma doldurup
Munzur`a bıraktım gülüşlerimi.

Kasıklarımda duran kurşun yarası
hatırlatır bana prangalı hürriyetimizi.
Kirpiklerinin ucunda aralanır
birer birer hücre kapıları.
Saklı,utangaç öpüşlerimin sıcaklığında erir
demirden kapı.
Ve göz alabildiğince gökyüzü olur,
göz alabildiğince hürriyet
beton`dan dört duvar,
demir parmaklıklara sıkışmış bulutlar.

Mamu`nun ötesinde,
çamlıbel`de açtırdık
direnç çiçeklerini.
Yama dağında Elif ile Yusuf`un aşkına
eş koştuk sevadmızı.
Öpmek için gözlerinde,
katıksız hürriyeti,
bizden sonrakilerine bıraktık
yarin sinesinde sabahlamayı.