Direnç Şiiri - Nedim Demirbaş

kaybettiklerim gücendirmedi beni
gözyaşım duru bir su gibi
gözlerimi yıkadı
yol aldım
yıkıntılarda tahta küfü
sesler geliyordu
vakitsiz
sihri soyulmuş tomruklardan
bileğim zayıftı
boynum bukuldu
giyotine
can verdim
çeliğin parıltısına

kaybettiklerim gücendirmedi beni
izlenn günlerim
bir odaya hapsetti günlerimi
ne tomar tomar banknotlar
ne operanın tiz sesi
giydirmedi ümidi üstüme

kaybettiklerim gücendirmedi beni
bazen rütübetli bir gözyaşı
bazen şefkate hasret
bir gösteriye dönüştü varlığın sunumu
sokakların albenisini yitirdiği
çamurlu sokuluşlarda